Vandaag moesten we van Omaruru naar Otjiwarongo, waar we terug aanpikten op de originele route, die ons later in de namiddag naar het Waterbergplato National Park zou brengen.
In de voormiddag maakten we een kleine omweg om naar 200 miljoen jaar oude dino-sporen te gaan kijken. In een volstrekt paradijslijke omgeving maakten we kennis met een ietwat verwaaide Duitser, die deze site beheert.
Hij leidde ons naar de sporen. Vermoed wordt dat het sporen waren in de modder, die door een vulkaanuitbarsting bedekt werden met stof en as. De ondergrond versteende over de loop der tijden en dit zou het gevolg kunnen zijn.
-
- Voetafdruk van een dino
-
- En dit zouden de fossiele resten kunnen zijn van een dino-baby.
Rond de middag waren we in Otjiwarongo, waar Anita op zoek ging naar lokaal textiel en daar zowaar ook in slaagde. Intussen had Véronique nog twee winkelkarren gevuld met proviand, terwijl Didier en Tom de dronken mensen weg hielden van onze auto’s. De rest van de rit was behoorlijk geschiedenisloos.
In de late namiddag kwamen we aan in het Waterbergplatopark, waar we het stilaan gebruikelijke avondritueel inzetten.
Iedereen helpt bij het opzetten van de tentjes. Op minder dan een half uur stonden onze 7 tentjes recht.
De pyromanen van dienst vonden dit werkje véél prettiger dan groenten schillen.
En na het eten kon iedereen zich nog eventjes goed opwarmen aan het kampvuur.