Ruim op tijd waren we allemaal in Zaventem — dachten we. We moesten alleen nog ingecheckt geraken. Maar dat was buiten de dame van KLM gerekend. Anderhalf uur heeft het geduurd voor we onze 30 boarding passen vast hadden. Met tranen in de ogen namen we afscheid van onze bagage. We waren zeker dat we die nooit meer terug zouden zien.
De eerste 15 boarding passen verbruikten we op het korte vluchtje naar Amsterdam, de andere zorgden voor een zitplaats in de 747 richting Johannesburg. Het wrak waarmee we vier jaar geleden vlogen, blijkt nog steeds op te stijgen. De TV schermen zijn nog een beetje verder versleten, maar eenmaal we gewoon waren aan de purperen gelaatskleuren, was het best mogelijk om te genieten van de films.
Toen we aankwamen in Johannesburg konden we onze ogen niet geloven. Eerst bleek dat er geen enkel stuk bagage kwijt was. Kompleet volgens afspraak stond verderop iemand ons op te wachten om ons naar de hotelbus te brengen. De bus was eventjes zoek, maar werd snel teruggevonden. En neen, die bus dumpte ons niet midden in Soweto. We werden zelfs afgeleverd in het hotel dat we besteld hadden. Wat een on-Afrikaanse start!