Rafting viel in ’t water

Gisteren was er geen vuiltje aan de lucht. Rafting, mevrouw? Jazeker, mevrouw! Negen personen ouder dan 11 jaar? OK, mevrouw. Deze morgen bleek dat de minimumleeftijd plots opgetrokken was tot 15 jaar. De baas werd erbij gehaald, maar dat leverde –behalve wat decibels– niet veel op. Geen rafting dus. Alternatieven? Gaan wandelen met een olifant, waartegen je onderweg kan leren fluisteren. De beesten moet wel behoorlijk doof zijn, want je hebt drie fluisteraars nodig om er eentje te besturen. Neen dus.

We gingen met een deel van de groep nog een extra keertje naar de Vic Falls.

 

Marjolein was minder blij omdat ze weer eens moest stappen.

Merk de gelijkenis tussen deze foto’s:

En ’s avonds hebben we dan een sunset cruise gedaan op de Zambezi. De nickname “booze cruise” werd weer alle eer aangedaan. De begeleiders deden trouwens geen echte poging om het ware doel van deze cruise te verbloemen: “Zuipen, jongens!”

De bende Australiërs die al redelijk dronken van de boot rolde, zette dan de camping verder op stelten. Gelukkig was het meeste lawaai rond 23u gaan liggen. Alleen de nieuw aangekomen bende Hollanders bleef vlakbij onze tentjes lawaai maken.

Geef een reactie