Vannacht was het duidelijk minder koud dan vorige nacht en dus hebben we allemaal heerlijk geslapen. De tentjes waren kliedernat door de dauw, maar voor de rest hadden we weinig last bij het afbreken van ons kampement. We reden eventjes met de auto tot aan de viewpoints, maar hadden even veel pech als gisteren. Zomba lag weer onder de wolken. Maar op weg naar beneden kregen we het mooie vergezicht plots toch te zien.
Bij de Total in Zomba kon een van de bandengenieten van de volle aandacht van het volledige team. Een uurtje later was hij gerepareerd en konden we weer op weg, richting Liwonde.
De Mvuu Lodge in het Liwonde National Park is naar ‘t schijnt de beste lodge van zuidelijk Afrika. Het tarief van $350 per dag per man is voor ons een beetje te hoog gegrepen en bovendien aanvaarden ze er geen kinderen als gast. Voor de minder gefortuneerden is er ook Mvuu Camp, waar je voor slechts $190 per dag kan slapen in hun tenten. 
Wij opteerden voor een derde mogelijkheid: voor $15 per man onze eigen tentjes opslaan. Mvuu Camp ligt werkelijk midden in het park, zowat 60 kilometer rijden aan de poort. Onderweg waren we uiteraard al heel attent om beesten te zien.
Aanvankelijk was het onthaal heel hartelijk, maar dat bekoelde snel toen onze kinderen in beeld kwamen. Toen we aankondigden dat we onze eigen tenten mee hadden, werden we prompt gedegradeerd tot tweederangstoeristen “met weinig toegevoegde waarde”. Niet dat we het erg aan ons hart lieten komen. We kregen ook heel de preek over het feit dat dit een open kamp is en dat er ’s nachts olifanten en nijlpaarden door het kamp lopen. Maar dat waren we al gewoon van vorig jaar.
De camping, de duurste van heel de reis, was ronduit miserabel. Een laagje zand van een paar centimeter en daaronder een keiharde ondergrond. Na veel vijven en zessen en vier pintjes lukte het om de haringen in de grond te kloppen.
Gelukkig was er een mooi zwembadje (extra bij te betalen!) waarin de kids zich konden uitleven. Ze maakten er een nationale sport van om de andere toeristen “per ongeluk” nat te spatten. Voor de rest hebben we de rest van de middag niet veel stichtends meer gedaan. Anita heeft wat kleren uitgewassen en dat was het.
Terwijl ik in de bar samen met de kinderen naar de foto’s zit te kijken, komt er een groep Italianen binnen. Blijkbaar keren ze terug van een game drive. Ze mopperen en klagen over alles. Dat de rode wijn van het verkeerde merk is. Dat er een ander soort tonic moet gebruikt worden in de gin-tonic enzovoort. Plots zijn er een paar die mijn fototoestellen en computer opmerken. De kinderen worden opzij geduwd en de Italianen kijken ongegeneerd mee naar enkele foto’s. “En hoeveel kost dat, zo’n ding?” is de hyper-intelligente vraag van een van die mannen. Ik ben te verbijsterd om ad rem te reageren, maar klap mijn computer dicht en weg zijn ze.
We vonden dat we het wel verdiend hadden en besloten om niet te koken. Het eten in het restaurant was overheerlijk. Terwijl we zaten te eten, kwam er iemand langs die me herkende van in Mua. Aha, dat was die kerel die die sadistische opmerking gemaakt had in Mua. Even overwoog ik hem iets heel onvriendelijks te zeggen, maar hield me net op tijd in.
Tijdens het eten amuseren we ons met het observeren van de Italianen. Het is een vreemde groep, waar elke vorm van cohesie zoek is. De meest opvallende exemplaren uit de groep, geven we een koosnaampje. Eén noemen we “de ballenkrabber” omdat hij voortdurend tussen zijn benen staat te krabben terwijl hij aanschuift aan het buffet. Een andere noemen we “de clochard” omdat hij de juiste look heeft en omdat hij permanent boos kijkt, net alsof hij zwaar tegen zijn zin vanonder een Parijse brug geplukt werd. Alleen zijn Nikon D700 met zware lens past niet in het plaatje.
Na het eten is Anita dan ons pakket extra’s gaan boeken: drie maaltijden, een bootsafari ’s morgens en een game drive ’s avonds. En dat voor vijf man. Plots waren we héél welkom.
Net toen we onze tentjes dichtgeritst hadden, hoorden we een olifant zijn weg banen door de struiken. Een half uurtje later was hij weg en voor de rest hadden we een heerlijk rustige nacht.