Extreem lucky shot
Sabelantiloop
Sabelantiloop op de vlucht. Onwaarschijnlijk souplesse.
Tegen het oorspronkelijke plan in hebben we deze morgen nog een game drive gedaan. We hoopten toch nog een neushoorn te kunnen zien.We zagen “very fresh” afdrukken in het zand, “very fresh” drollen, maar de beesten zelf kregen we niet te zien. We hebben wel unieke foto’s kunnen nemen van sabelantilopen. En we zagen ook nog de Coracias Spatulata (racket tailed roller), die blijkbaar zeer zelden gezien wordt.
Coracias Spatula. Wordt zeer zelden gezien.
Even verderop kwamen we ook nog parelhoenen tegen. De gids bevestigde dat je deze beesten lekker kan klaarmaken op de grill. De exemplaren die je in het wild ziet, kan je best bakken op steen, vertelde hij. Maarje moet wel goed opletten tijdens het bakken: de kans is immers groot dat de stenen eerder gaar zijn dan de parelhoenen.
Olifant neemt douche. Annelies vergeeft zichzelf nooit dat ze op deze spectaculaire foto de poten niet helemaal mee had.
En tot slot hebben we nog enkele olifanten gezien die een douche kwamen nemen. Hier in Liwonde zijn ze duidelijk rustiger dan in Majete, want we reden er heel dicht langs. Marjolein was de “close encounter” van vorige keer nog niet vergeten en nam mama stevig vast.
Het afscheid van Mvuu Camp was uiterst hartelijk. Zelfs de manager –een zeer vriendelijke, klantgerichte man overigens– kwam ons persoonlijk begroeten. Blijkbaar vindt men een besteding van 1200usd voor twee dagen toch respectabel. Wij ook, eigenlijk. Maar we hadden dit vooraf ingecalculeerd in ons budget. En de camping uitgezonderd, vinden we wel dat we hier waar gekregen hebben voor ons geld.
Een kort ritje bracht ons terug naar Fat Monkeys in Cape Maclear, waar ik eindelijk nog eens onder de douche belandde. Als middageten hebben we nog eens een pizza geprobeerd van Fat Monkeys. Hij was deze keer nog kleiner en dunner belegd dan de twee vorige keren. Het was meteen de laatste keer dat we hier iets aten.
Het was al een hele week aan het kriebelen, maar vandaag moest het ervan komen: het reisplan nog eens aanpassen. De eerste verrassing was het aantal nachten dat ons nog rest. Meteen was duidelijk dat we met dit reistempo niet meer tot in het Nyika Plateau zouden geraken. Dus opteerden we voor Ntchisi en Nkothakotha. We waren tevreden over ons gesofistikeerd planningswerk en dronken nog eens een ferme pint.
Vanavond zijn we gaan eten in Cape Mac Lodge omdat dat in de reisgids aangeprezen werd. En het was best praktisch: 50 meter wandelen langs het strand en we waren er. Het was schandalig duur, maar wel lekker. Behalve het vanille-ijs dat we als dessert probeerden.
