Deze morgen hebben we dan onze traditionele “give-away” gehouden. Onze resterende blikken, melk, fruitsap, bier hebben we uitgedeeld aan medereizigers. De inhoud van de EHBO koffer hebben we aan Bert gegeven, die er hopelijk iets mee kan aanvangen in Mathunka.
En dan was de pret echt voorbij: naar de luchthaven, auto inleveren, inchecken. Het inchecken in Lilongwe was een grote chaos, want “de computer was kapot”. Dus kregen we handgeschreven boarding passes. ’t Is eens iets anders, nietwaar.
Nog nooit hebben we zo’n onbeschofte passagiers gezien als op de vlucht naar Addis. Mannen met openlijk misprijzen voor de stewardessen en vrouwelijke medereizigers, passagiers die met opzet het werk van de stewardessen bijna onmogelijk maken door continu rond te lopen. Rijke negers en muslims die hun kinderen loslaten in het gangpad en iedereen lastig laten vallen. Achterzittende passagiers die continu aan het haar van Anita zitten te trekken. Noem maar op. Grensverleggend, echt waar.
Ook tijdens de lange tussenstop in Addis viel ons op hoe onvriendelijk iedereen was. Ofwel waren we te veel verwend geweest in de afgelopen weken. Dat kan natuurlijk ook kloppen.
De lange vlucht van Addis naar Brussel (via Parijs) zat niet helemaal vol. We konden ons dus comfortabel installeren en hebben allemaal redelijk goed geslapen. In Brussel bleek –naar goede gewoonte– weer bagage te ontbreken. We hebben ons er niet te druk in gemaakt.
