Ons hotel bleef ook vannacht geheel aan de verwachtingen voldoen, met name door een alles overheersende stilte. Neem daarbij ook de douche deze morgen en meteen is dit het eerste hotel van deze reis dat een volwaardige 3 scoort op mijn fameuze hotel-rating (goed bed, stilte, goede douche)
Mijn medische toestand is in de loop van de nacht terug verslechterd. Er zat dus niets anders op dan deze morgen te starten met antibiotica.
Vandaag hadden we een korte rit (140km) richting Wli Falls. Een deel ging nog steeds over bar slechte wegen en dat zorgde ervoor dat we toch 3 uur nodig hadden om ter plekke te geraken.
We hadden ons oog laten vallen op de Waterfall Lodge, een kleine lodge die in de Bradt gids aanbevolen werd. Dat de zaak volgeboekt was, wisten we al sinds we gisteren opgebeld hadden, maar we konden onze tentjes opslaan in de tuin. Het was even zoeken naar een min of meer vlakke plek en toen was onze slaapplaats voor vannacht een feit.
De Ghanese electriciteitsproducent heeft de gewoonte om te veel stroom te verkopen aan het buitenland, waardoor ze genoodzaakt zijn om eerder afgelegen gebieden regelmatig zonder stroom te zetten. Dat leek vandaag het geval in ‘ons’ dorpje en dus draaide de zaak op de generator. En dat zorgde dan weer voor beperkt aanbod vanuit de keuken: alles waar de friteuse aan te pas kwam, was niet beschikbaar. Als lunch kozen we voor slaatjes en spaghetti; even later wisten we dat het hier geen plek voor fijnproevers was.
De rest van de namiddag waren we lui. Ik dronk pintjes en schreef tekstjes voor de website. Het werkte Maarten en Annelies enorm op de zenuwen dat er geen GSM coverage was, want hun smurfen moesten dringend online om allerlei leuks te downloaden. En Facebook zou nooit meer dezelfde zijn, zonder die dagelijkse update van Annelies.