Van nul naar 3158m op 12 uur

Puerto Ayoro

Puerto Ayoro

Ons ontbijt werd vandaag geserveerd om 06:00, want om 06:30 moesten we gepakt en gezakt klaarstaan om aan land te gaan. We werden naar het Darwin centrum voor wetenschappelijk onderzoek geleid, waar we konden zien hoe men probeerde de landschildpadden te beschermen tegen uitsterven. Op zich een edel initiatief, maar dodelijk saai om naar te kijken.

Langnek landschildpadden die men tegen uitsterven probeert te beschermen

Langnek landschildpadden die men tegen uitsterven probeert te beschermen

Een bus, een overzetboot en nog een bus kwamen eraan te pas om ons tot bij de luchthaven te krijgen. Geen ambtenarenterreur deze keer en een kwartiertje later waren we al ingecheckt.

En na de ferry wachten op de bus

En na de ferry wachten op de bus

Maarten en Annelies waren blij dat ze eindelijk hun suikerspiegel wat konden opkrikken. Het eerste flesje Cola deed hen zichtbaar deugd.

In Quito wachtte Ismaël ons op en hij bracht ons naar zijn hotel, even buiten Santa Rita en op een boogscheut van de Cotopaxi. Onderweg vertelde hij over zijn ervaringen als berggids en over wat hoogteziekte met een mens kan aanrichten. Belang van acclimatiseren, o zo belangrijk, maar o zo vaak genegeerd door de toeristen, vindt hij.

Bij aankomst gingen we meteen naar het restaurant waar we de soep van de dagschotel onder de neus geduwd kregen. Die was nog te doen, maar de hoofdschotel was niet te vreten. Dus lieten we afruimen en bestelden we ons alle vier nog een spaghetti. Dessert lieten we achterwege.

Geef een reactie