Net als in de film

Geen zuchtje wind, alleen lawaai van vogels en insecten

Geen zuchtje wind, alleen lawaai van vogels en insecten

Vlinder

Vlinder

Vannacht was een buitengewone belevenis. In slaap vallen in een hut zonder ramen (mét muggesgaas!) op het geluid van duizenden beesten die de nacht vieren, het was alweer veel te lang geleden. Slechts in de verte was de generator te horen, voor de rest alleen natuur.

De wekker liep af om 06:00, want om 06:30 startte een birdwatching tour. Maar eerst gauw een kop koffie — de lekkerste die we op deze reis gedronken hebben.

De vogels bleven op te grote afstand

De vogels bleven op te grote afstand

We voeren de rivier op met onze grote kano en de gids wees ons de ene na de andere veelkleurige vogel aan. Helaas waren de beestjes te klein en/of zaten ze op te grote afstand, waardoor foto’s nemen geen optie was. Dus deden we wat er gepland was: vogels bekijken. Het was wel hilarisch, want in feite kon de gids ons wijsmaken wat hij wilde. Toen wij begonnen met alternatieve naamgevingen zoals “the red breasted spaghetti condor” of “the big bellied beer sipper” leek de gids daar niet echt de humor van in te zien.

Pa is goed gewapend. Vindt Annelies

Pa is goed gewapend. Vindt Annelies

Eén constante en tegelijk ook een déja vu: alle beestjes waren extreem schichtig. Het deed ons denken aan de wandelingen die we deden in erg afgelegen delen van zuidelijk Afrika. Ook daar hielden de dieren een (heel) grote afstand van de menselijke indringer. Met andere woorden, dit is –voorlopig nog– een heel pure plek.

Simon vertelt

Simon vertelt

Na het ontbijt maakten we een korte wandeling van een kleine drie uur.

Simon leerde ons van alles over de geneeskrachtige werking van planten, we zagen talloze prachtige vlinders en kregen ook twee kikkers in beeld.

Perfecte camouflage van de boomkikker

Perfecte camouflage van de boomkikker

Rondlopen in het regenwoud, het was geleden van onze trip in Costa Rica, maar toch blijft het een speciale belevenis.

Pirana's vissen

Pirana’s vissen

In de late namiddag gingen we het water op om met de kayak rond te dobberen en proberen een pirana op te vissen uit het water dat door de klei oranje gekleurd was. Eerst gebeurde er een hele tijd niets, en plots kreet Maarten “ik heb beet!!!” Het visje sprong heen in de kayak en Annelies waande zich al een been afgebeten. Uiteindelijk kwam Carlos eraan te pas om vast te stellen dat het een “Blind fish” was, helemaal niet geschikt voor consumptie.

Topmoment van de reis: totale rust

Topmoment van de reis: totale rust

Rust

Rust

Na die commotie dobberden we verder, genoten van de oneindige rust en de geluiden van duizenden beesten. Hoog boven ons vlogen kleine toekans over. Geen haar op mijn hoofd dat nog aan fotografie dacht. Voor mij had de tijd daar een paar jaar stil mogen staan.

Naarmate we verder dreven, begonnen we stilaan het gebrom te horen van de generator van Kapawi lodge. We wisten dat deze de droom stilaan voorbij was, peddelden nog even stroomopwaarts, maar beseften dat er geen ontkomen was aan de harde realiteit van het aanmeren.

Hier komt regen van

Hier komt regen van

Op de steiger maakten we kennis met enkele Amerikanen die eerder die dag aangekomen waren. Enkele moedige medemensen waren in zwemoutfit en leken zin te hebben om even te zwemmen. Wij lieten het ons geen twee keer zeggen, trokken onze T shirts uit en plonsten het water in. De sterke stroming verraste ons, maar we wistendat we ons desnoods een kleine 100m konden laten meedrijven en daar in rustiger water aan land konden gaan.

Maarten en Annelies demonstreerden dat ze –in tegenstelling tot hun ouders– geen enkele
moeite hadden om sneller te zwemmen dan de stroming. Naast enkele hilarische filmpjes zorgde deze zwempartij voor een beetje verfrissing dat we allemaal konden gebruiken.

Geef een reactie