Geld bepaalt ligging van de evenaar

Het beroemde mariabeeld van Quito

Voor vandaag stond er “vrije dag in Quito” gepland. Onze affiniteit voor steden kennende, hadden we toch maar een gids geboekt om te vermijden dat we binnen het uur weer thuis zouden zijn. Eerst gingen we naar het grote mariabeeld dat over de oude stad uitkijkt.

Betogers en tegenbetogers, politie ertussen

Daarna gingen we naar het oude stadscentrum, waar volop betoogd werd tegen én voor de beslissing om olie te gaan boren in het regenwoud.

Onze gids loodste ons langs de mooie pleinen en kerken van de oude stad, gaf vakkundig uitleg over architectuur en historiek, en stelde vast dat het ons allemaal slechts matig kon boeien.

Prachtige kerk

Na een plein of vier loodste hij ons binnen in een klein cafeetje in La Ronda. Daar dronken we de door en door zoete lokale drank en kregen prompt allemaal maagpijn.

In het gezellige steegje La Ronda

Op terugweg naar het centrale plein vroeg hij wat we wilden doen. Natuurlijk verwachtte hij ‘gaan lunchen in het gezellige restaurant waar jij een commissie krijgt’. Helaas was het antwoord ‘enkele geocaches gaan zoeken’. ‘Jamaar, dat staat niet in het programma,’ verweerde hij zich. ‘Goed, dan veranderen we bij deze het programma’ kon hij niet appreciëren als antwoord en dus trokken we er alleen op uit, zonder gids.

Honderden trappen naar het Itchimbiapark

We klommen een paar honderd traptreden en belandden in het Itchimbia park. Onze eerste cache hadden we vrij snel te pakken, de tweede konden we niet zoeken omdat er een politieagent vlakbij aan pauzeren was.

Toen we terug aan de ingang van het park kwamen, dook plots onze gids op. Hij had redelijk op zijn donder gekregen van Dirk omdat hij ons in de steek gelaten had. Toen hij ook nog begin te zeuren over extra kost omdat hij de volle 1200 meter onvoorziene kilometers had moeten rijden, ben ik kortstondig ontploft. Vanaf dan verliep de communicatie in het Spaans, via Anita.

We hadden bevestiging gekregen dat de sweater die Maarten had laten liggen op de Fragata, aangekomen was in het kantoor in Quito. Er kwam wat zoekwerk aan te pas, maar uiteindelijk vonden we het gebouw genaamd Opladen en even later had Maarten zijn sweater terug in handen. Het kleinood was als cargo meegekomen vanuit Baltra Island.

“opgemeten met de GPS”. Niet dus: 150m ernaast.

Wetenschappelijke proefjes doen “op de evenaar”

Dan ging de tocht richting Mital Del Mundo, een zone op de evenaar waar een paar monumenten en musea te bekijken waren. We werden afgeleverd in een mini-pretpark met zogezegd educatieve taferelen van het leven van de indianen. Het enige dat men over de Achuar wist te melden, was dat dat de beruchte “headshrinkers” waren die het zuidoosten van Ecuador onveilig maakten. Ik ben niet zeker of de Achuar het prettig vinden dat ze op die manier aan argeloze toeristen gepresenteerd worden.

Hier ligt ie, de evenaar

Dan werden we naar een dikke rode lijn geleid waar een groot bord meldde dat hier de evenaar lag ‘berekend met de GPS’. Zowel mijn GPS als de GPS van onze camera toonden een afwijking van 0.061 minuut, goed voor een afwijking van zowat 150 meter. Op die foute evenaar kregen we dan enkele wetenschappelijke proeven te zien die het wonderlijke effect van de evenaar zouden illustreren. Vooral de demo van de corioliskrachten was één grote fake truuk. Ik kon mijn irritatie niet onderdrukken en ging op zoek naar de echte ligging van de evenaar. Ik kwam uit bij een verlichtingspaal aan de andere kant van de straat.

Toen we wegreden, vertelde ik aan de gids dat dat parkje één groot bedrog is; hij wist ervan. “Maar ja, die man heeft veel geld. En dus blijft de evenaar voorlopig nog netjes in het het midden van zijn themaparkje liggen.”

De “Franse” evenaar

Jaja, ze vielen er niet af

Daarna lokte een geocache ons naar een ander themapark met daarin het monument dat de Fransen lang geleden gebouwd hadden op de “echte” locatie van de evenaar. Met de nodige pathetiek was ook daar een lijn geschilderd op de evenaar. Hier hadden we 0.131 minuut afwijking, goed voor een fout van 234m. Een koppeltje vroeg me of ik een foto wilde nemen waarbij beiden zich in een verschillend halfrond bevonden. Ze boden ook aan om een foto van ons te nemen. “Neen, ” zei ik, “want de evenaar ligt zelfs niet binnen de muren van dit park.” Ze waren redelijk in de war.

Dan gingen Maarten en ik op zoek naar een andere geocache die zich volgens de beschrijving exact op de evenaar bevond. Ook dit bleek een grote leugen te zijn, maar dat kon ons niet verhinderen om ons eigen evenaar-monument te bouwen. Als de rest van het gezin niet in de auto had zitten wachten, hadden we er vast meer zorg aan kunnen besteden. We geven toe dat ons monument redelijk vergankelijk is.