“En waarom niet naar Ecuador?” vroeg een collega op een november-avond in een plezant restaurant in Gliwice, Polen. In de kerstvakantie kochten we een paar boeken en waren verkocht. Al gauw werd duidelijk dat de reis volledig in het teken zou staan van totale natuurbelevenis. Zowel Galapagos als het Amazonegebied stonden snel op het verlanglijstje. lees verder…
Marjolein was weer zeer blij vandaag. Sinds ze teruggekeerd is van het kamp met Sjim Akabe, is ze onafgebroken vrolijk. Wij wisten ons niet echt een houding te geven, want vanavond zouden we haar weer gaan afleveren in de kortopvang in Brugge. De hele dag zorgden we ervoor dat ze niets zou merken van onze lees verder…
Deze morgen liep de wekker af om 05:00. Toen we fris gewassen naar beneden gingen, botsten we op Maarten, die op weg was naar zijn bed. ‘Nog efkes een filmpke gekeken’ was de uitleg. Annelies was anderhalf uur ervoor al gaan slapen. We wisten meteen aan welk ochtendhumeur we ons konden verwachten. De check-in ging lees verder…
Er viel een lichte motregen toen we wakker werden. Dat kon niet verhinderen dat we onder de indruk waren van de omvang van de Hacienda. De ene villa tegen de andere gebouwd, trapjes, binnentuinen. Vandaag zouden we gaan wandelen rond de Laguna Cuicocha, een meer in de krater van een joekel van een vulkaan. In lees verder…
Vandaag stond “een fietstocht naar het nevelwoud van Intag en de termale baden van Nangülvi” op het programma. Gisteren had Anita onze gids al horen zeggen dat er een probleem was om voldoende fietsen bijeen te krijgen. Wij waren enigszins onder de indruk toen de 4×4 ten tonele verscheen met 5 fietsen op het dak: lees verder…
Voor vandaag stond een bezoekje aan Papallacta op de agenda. Eerst zouden we een wandeling maken in een prachtig stuk regenwoud en daarna zouden we ons ontspannen in de termale baden met uitstekende reputatie. Als plan kon dit wel tellen. Dirk en Maira waren jaloers dat wij vandaag wél en zij niet naar Papallacta zouden lees verder…
De wekker liep af om 05:00, want om 6:30 vertrok de taxi richting luchthaven. Dirk had ervoor gewaarschuwd dat het daar allemaal nogal traag verloopt en dat we best wat marge namen. Achteraf bekeken verliep het in Quito vrij vlot. We doorliepen de procedure in totaal foute volgorde, maar uiteindelijk lukte het ons om boarding lees verder…
Tijdens de briefing gisteren werd gezegd dat we vannacht naar Punta Vicente Roca zouden varen, in het noorden van Isla Isabela. Verwachting was dat we tussen 06:00 en 07:00 zouden aankomen. Ik maakte me zorgen wat het zou geven om te slapen bij het lawaai van de motoren. In onze kajuit schatte ik de geluidsdruk lees verder…
Deze morgen werd het anker gelicht om 05:00 om door te varen naar Urbina Bay. We gingen eerst aan land voor een korte wandeling die ons langs enkele land-leguanen zou brengen. Onderweg lukte het ook om een paar mooie vogeltjes te spotten en we slaagden er zelfs in om een levende landschildpad te zien. Nadien lees verder…
Vannacht hebben we 12 uur gevaren in de richting van Isla Santiago. De zee was wild; het werd een zéér ‘bumpy ride’. Rond 04:00 werd het anker gedropt en was het rustig. Dat kon niet voorkomen dat de helft van de passagiers zag er deze morgen redelijk verfrommeld uitzagen. Het weer werkte niet mee om lees verder…
Ons ontbijt werd vandaag geserveerd om 06:00, want om 06:30 moesten we gepakt en gezakt klaarstaan om aan land te gaan. We werden naar het Darwin centrum voor wetenschappelijk onderzoek geleid, waar we konden zien hoe men probeerde de landschildpadden te beschermen tegen uitsterven. Op zich een edel initiatief, maar dodelijk saai om naar te lees verder…
Het is een jaar geleden dat ik nog in zo’n slecht bed gelegen heb als vannacht. Ik schrijf met opzet “gelegen”, want ik heb amper geslapen. Mijn rug deed de voorbije dagen al aardig pijn, maar bij het opstaan vandaag vond ik werkelijk geen enkele pijnloze houding meer. Het ontbijt was dan weer verrassend kompleet lees verder…
De upgrade die we gisteren gekregen hebben van de baas van Cuelo de Luna heeft zijn effect niet gemist. Deze nacht hebben we wél geslapen en toen de wekker afliep, lachte de wereld ons toe. Eerst gingen we naar Saquisili, waar elke donderdag de grootste indiaanse markt is uit de regio. Van heinde en verre lees verder…
La Floresta is een heel gezellig hotel, maar de geluidsisolatie is een drama. Om zes uur kwam de eerste bewoner in beweging en meteen was slapen over. Slechts 11 kilogram bagage mocht er per persoon mee richting Kapawi, de rest zou achterblijven in Baños. We hadden gisteren het meest noodzakelijke ingepakt, maar waren toch benieuwd lees verder…
Vannacht was een buitengewone belevenis. In slaap vallen in een hut zonder ramen (mét muggesgaas!) op het geluid van duizenden beesten die de nacht vieren, het was alweer veel te lang geleden. Slechts in de verte was de generator te horen, voor de rest alleen natuur. De wekker liep af om 06:00, want om 06:30 lees verder…
Vandaag begon op dezelfde manier als gisteren: vogelkijkboottocht. Ik had me er vooraf al bij neergelegd dat er ook vandaag geen bruikbare foto’s zouden uit voortspruiten. Het enige resultaat telkens ik toch eens een foto nam, was een diepe zucht. Neen, vogels fotograferen met een 600mm zoomlens is geen goed idee. Hier is zwaarder materieel lees verder…
Afwijken van het voorziene programma is in deze lodge quasi onmogelijk. We praatten met Canadezen die per toeval ingedeeld geraakt waren bij Amerikanen die hier een spirituele trip wilden beleven, inclusief een intoxicatie met een lokaal hallicunogeen gevolgd door overnachting in de jungle. De Canadezen waren hier totaal niet in geïnteresseerden werden ertoe veroordeeld om lees verder…
Vandaag zouden de mannen gaan raften, de meiden gaan paardrijden. Voor de rafting maakten we een lange busrit richting Shell. Daarna maakten we een slaapverwekkende rafting. De sensatie moest komen van mekaar in het water duwen, want de rivier maakte het ons echt niet moeilijk. De meiden hadden evenmin geluk. De gids zeurde vooral lees verder…
Voor vandaag stond er “vrije dag in Quito” gepland. Onze affiniteit voor steden kennende, hadden we toch maar een gids geboekt om te vermijden dat we binnen het uur weer thuis zouden zijn. Eerst gingen we naar het grote mariabeeld dat over de oude stad uitkijkt. Daarna gingen we naar het oude stadscentrum, waar volop lees verder…
Vandaag mochten we voor het eerst deze reis eens uitslapen; ontbijt was pas om 08:30. Véél te vroeg wakker worden, een probleem van begin van de reis, was geheel opgelost. Er stond ons dus een forse jetlag te wachten na terugkeer in België. En dan begon de traditionele einde-reis-baaldag. Alles inpakken, niet goed weten wat lees verder…
