Een jaar of 15 geleden ben ik enkele keren op bezoek geweest in de Ierse vestiging van mijn toenmalige werkgever. John, de bedrijfsleider, gaf me de tip om eens door Ierland te reizen met een boot. Neen, geen vaarbewijs nodig. En je bent zo vrij als een vogel. We waren te laat om nog een lees verder…
Gisterenavond hebben we ons de mosseltjes met friet erg laten smaken en dan waren we heel erg klaar voor het bijna-jaarlijkse ritueel. Onze beruchte reischecklist komt uit de printer en ons huis verandert in een nest ijverige mieren die allen nog allerlei spullen bijeenzoeken voor de reis. Deze keer was het iets complexer, want we lees verder…
Voor de tweede keer deze reis hadden we de wekker gezet. Dat heet dan vakantie. Dom genoeg had ik mijn “week” wekker gewoon aangezet, maar pas een eind later dan voorzien ontdekte ik dat het zaterdag was. Goed teken: ik was al vergeten welke weekdag het was. We zeulden onze bagage weer langs de talloze lees verder…
We sliepen allemaal als roosjes en maakten een flink gat in de dag. Onze Italiaanse koffiepot, veteraan van vele reizen deed weer fantastisch dienst en na een paar slokken van de eerste trekking was ik klaar voor nieuwe bootavonturen. Gisteren hadden waren de zekeringen van onze beide invertoren doorgebrand bij aansluiten op een van de lees verder…
Vandaag moesten we sowieso richting Belleek, want Annelies en Wouter zouden daar de bus nemen naar Dublin om morgen naar huis te vliegen voor de begrafenis van Maya. Met enige tegenzin verlieten we ons zalig rustige plekje bij Inish Davar en zetten koers richting White Island, waar we ook restanten van een abdij zouden gaan lees verder…
Gisterenavond heeft zich in onze kajuit nog een hilarische discussie afgespeeld. We deden een poging om het vraagstuk “wat doen we morgen” te ontrafelen. Anita speelde de rol van proefballonnen-oplater met buitengewone verve. Telkens Maarten en ik min of meer convergeerden, lanceerde Anita een nieuwe plek waar we eens aan land konden gaan. Toen wij lees verder…
Het onweer dat aangekondigd was voor gisterenavond, waaide grotendeels voorbij aan de oostkant van Ierland. Wij merkten er in elk geval niets van. Deze morgen bleek de andere meteorologische voorspellen wel uit te komen: regen op ons dak. We kregen buien van miezer met af en toe een droge periode. Voor het eerst deze reis lees verder…
Agendapunt nummer één voor vandaag: Annelies en Wouter gaan oppikken in Bellanaleck. Zij keerden terug na de begrafenis van Maya. In dezelfde moeite wilden we de mannen van CarrickCraft eens laten kijken naar een olielekje. Ook het feit dat het stuur binnenin niet goed werkte, wilden we even laten bekijken. Buiten aan het stuur zitten lees verder…
Na de rotdag van gisteren was het zaak om weer aan te knopen met plezier van het reizen. De omgeving hielp alvast méér dan een handje. Toen we opstonden, was er schitterend weer en de setting rond Crom Castle is ronduit fantastisch. We maakten een stevige wandeling rond de ruïnes van het oude Crom Castle lees verder…
Niet alleen de bewoners van de mobilhomes verstoorden onze nachtrust, ook Marjolein leek niet van plan om te slapen. Heel de nacht heeft ze ’t kot overeind gezet en zo kwam het dat we deze morgen met een vrij hoog zombiegehalte naar mekaar zaten te kijken. Niets zo leuk als op reis zijn. Soms. Na lees verder…
Ontwaken was deze morgen ronduit zalig: het uitzicht over een héél meer voor ons alleen. Onze eerste stop was Keshcarrigan, waar we naar ’t schijnt een mooie wandeling konden maken naar de top van de Sheebeg. We hadden gelukkig het verstand om de fietsen te nemen, want 90% van het traject ging over asfalt. We lees verder…
We waren blij dat we het overvolle haventje van Leitrim achter ons konden laten en gingen verder over smalle kanalen. Af en toe gingen we over een breder meer en konden we volle gas vooruit. Op die manier konden we vandaag wat kilometers maken. We maakten een ommetje langs Carrick-On-Shannon voor een pump-out en waren lees verder…
Terugkeren richting Enniskillen, dat was het hoofddoel van vandaag. We waren al voor 10:00 deze morgen aan het varen, een record. Bij de tweede of de derde sluis botsten we op een Duitse familie en samen werkten we 12 sluizen af. We vormden een prima team en elk gebruikten we om beurt onze smartcard om lees verder…
Vandaag hebben we dan onze laatste sluizen afgewerkt. Het was nu écht routine geworden. Onderweg hadden we gehoord dat Belturbet echt wel het bezoeken waard was en dus maakten we een ommetje. Ook vandaag hadden weer af te rekenen met heel lange stukken met snelheidsbeperking. Terwijl al dat groen aan ons voorbijschoof, vonden we wel lees verder…
Vandaag zat onze reis erop: we keren terug. Eerst richting Enniskillen, waar we morgen onze boot inleveren en daarna met twee tussenstops naar huis. Vier uurtjes varen en we waren waar we moesten zijn. De laatste twee uur stond Wouter aan het roer en hij meerde ons perfect aan op de koop toe. “A charge lees verder…
Nadat we onze boot ingeleverd hadden, sprong Maarten op de fiets en begon aan zijn fietstocht die nog een kleine drie weken zou duren. Wij reden richting Dublin, waar een hotel geboekt was. Dublin is ons enorm tegengevallen. Van zodra jwe 100m afweken van de drukke winkelstraat, kwamen we in heel onaangename straten terecht. We lees verder…
