Eerste keer in een sluis

Crom Castle

Na de rotdag van gisteren was het zaak om weer aan te knopen met plezier van het reizen. De omgeving hielp alvast méér dan een handje. Toen we opstonden, was er schitterend weer en de setting rond Crom Castle is ronduit fantastisch.

We maakten een stevige wandeling rond de ruïnes van het oude Crom Castle en rond het “nieuwe” kasteel. Het was volop genieten van de grandeur van pakweg 150 jaar geleden. Hoe die adel toen de kruiwagens vol goud verzamelden om dit alles te betalen, is mij een raadsel: mega kasteel, onmetelijke tuinen, een “walled garden” van een hectare met een hele rij verwarmde serres, een boothuis groot genoeg voor ons gezin om in te wonen, een zomerhuis, een stoeterij.

Dat we onderweg drie geocaches konden vinden, was natuurlijk een aangenamen bonus. Nog een extra aangename bonus was dat Annelies en Wouter intussen onze boot vanbuiten eens poetsten.

Hier zou de geocache moeten liggen

We namen Marjolein dan mee voor nog een kortere wandeling in een ruw bosje, maar de cache die daar lag, konden we niet vinden. Overheidsinstellingen die een geocache plaatsen om bezoekers te lokken: zelden een goed idee.

Daarna zetten we koers richting Ballyconnell, waar naar ’t schijnt een schitterend steakrestaurant zou zijn. Anders dan voorbije dagen ging de tocht nu hoofdzakelijk langs (heel) smalle rivieren. Voor het eerst moesten we onze boot ook voorbij sluizen loodsen. Dankzij schitterend teamwerk lukte dat bijzonder vlot.

Haventje van Ballyconnell

De eerste sluis was goed voor beginners: we stegen amper 1.5m. Bij de tweede was het al heel wat anders: toen werden we 3.5m opgetild. Het is een vrij claustrofobisch gevoel als je daar beneden in die sluis ligt, een meter of 4 onder de begane grond.

We geraakten zonder brokken in Ballyconnell, plunderden de lokale Spar om onze proviand aan te vullen en bereidden ons voor op een rustige nacht in het haventje aan de rand van het dorp. Op de parking waren een mobilhomes neergestreken en het was er best wel gezellig.

Angler’s Rest

Marjolein correct geparkeerd 🙂

Zoals gepland gingen we eten in Angler’s rest en voor één keer was de informatie van de kerel van Carrickcraft correct: we kregen er waanzinnige steaks te eten. Zelfs het kleinste dessertje geraakte er niet meer bij.

We lagen vrij vroeg in bed en dat was niet compatibel met het plan van de bewoners van de mobilhomes. Die zaten stevig te hijsen en hadden reuzelol. Ze hebben ons nog tot een eind in de nacht wakker gehouden.

Geef een reactie