Vannacht záááááálig geslapen in een sjiek hotel. De Jogja Village Inn. Toen we de voorgevel voor de eerste keer zagen, konden we niet vermoeden welk paradijsje daarachter schuilging. Een klein hotelletje (dertigtal kamers) met de klasse van de beste hotels waar ik ooit geslapen heb, alleen véél beter.
Het geheel is opgebouwd in aparte huizen rond een prachtige tropische binnentuin waarin het zwembad ligt. Alle kamers zijn ingericht in koloniale stijl, inclusief foto’s van tientallen jaar geleden. Verder alle luxe die een normaal mens nodig heeft, dus géén internet-aansluiting
Hadden we dit vooraf geweten, dan hadden we de resterende nachten in Jogja niet in een ander hotel geboekt. Maar deze morgen zat er dus niets anders op dan terug in te pakken en te verhuizen naar de Duta Garden. Zelfde grootte, iets grotere kamers, iets minder klasse, maar perfect te OK voor een normaal mens. En de helft van de prijs van het vorige.
Gisteren zij we op zoek gegaan naar het Viavia café. Er moest immers nog vanalles geregeld worden voor de komende dagen. Tijdens de wandeling stoorde ik me nog aan de drukte op straat, de opdringerige fietstaxichauffeurs, de onduidelijkheid van straatplannen, wegaanduidingen. We moesten een paar keer op en neer langs de Jalang Parangtritis vooraleer we de ingang van de juiste versie van de Jalang Prawirotaman vonden — er zijn er drie en uiteindelijk op de Viavia botsten. Qua regelen lukte er niets meer; er was geen gids aanwezig.
Deze morgen moesten we terug naar de Viavia. In plaats van rond te gaan via de grote weg, hebben we de kleine steegjes genomen en het GPS kompas zijn werk laten doen. Het contrast met de grote weg kon niet groter zijn. We zagen kleine, mooi verzorgde huizen, vriendelijke mensen, netjes geveegde steegjes en vooral rust. We zagen een aangenaam gemeenschapsleven rondom de kleine moskeetjes. Een totaal ander Jogja dan dat van de Jl Parangtritis. Een Jogja waarin je zo meteen zelf een huisje zou kopen. Sindsdien zijn die kleine steegjes onze voorkeur om rond te dwalen rond de Jl Prawirotaman.
Het onthaal op Viavia is formidabel: een en al glimlach. Zonder geforceerd te zitten verkopen, legde de gids ons uit wat er zoal te doen valt. Samen hebben we een pakketje uigewerkt voor de komende dagen. Vanavond hebben we wat met Mie zitten babbelen over de rest van onze reis en samen besloten dat we naar Bali gaan.
En ondertussen hebben we heel de tijd lekker gegeten in de Viavia en lekker veel Bintang bier achterover geslagen.