De rit van vandaag begon met weer eens een colère. Men had het idee opgevat om ons, inclusief bagage, in een Toyota Kijang te wringen. Voor een ritje van 10 minuten wil dit nog lukken; voor een rit van –geschat– 5 uur zagen wij dit niet zitten. Dus eisten we een andere auto op, wat voor hilarische toestanden zorgde. Maar een uurtje later waren we, comfortabel gezeten, op weg naar Tanah Lot. Zo heet de beroemdste tempel van Bali.
Gisteren was er een bijzonder belangrijk religieus feest voor de Hindoes. Veel mensen maken vandaag gebruik van de zondag om naar deze tempel te komen om te bidden en offers te brengen. Ondanks de enorme drukte, heerste rond de tempel een merkwaardige rust en sereniteit.
De schier oneindige reeks stalletjes met niet nader te omschrijven rommel was er uiteraard ook weer bij.
En vanavond zitten we in Kuta, het toeristisch kloppend hart van Bali, dat twee jaar geleden zwaar getroffen werd door terreur.Sympathiek vind ik de “Fuck the terrorists” T-shirts die je hier kan kopen, maar ik zou er zelf geen aantrekken.
Onze reis zit er eigenlijk op. Morgen gaan we nog eens overnachten in Yogyakarta, misschien even de stad zelf nog eens bekijken en dan is het helemaal afgelopen.