De upgrade die we gisteren gekregen hebben van de baas van Cuelo de Luna heeft zijn effect niet gemist. Deze nacht hebben we wél geslapen en toen de wekker afliep, lachte de wereld ons toe. Eerst gingen we naar Saquisili, waar elke donderdag de grootste indiaanse markt is uit de regio. Van heinde en verre lees verder…
Rond 8u30 waren we terug in Dunes d’Or, meer dood dan levend en allemaal zeer humeurig door gebrek aan slaap en het matige ontbijt. Deze morgen hadden Maarten en ik de rit gedaan met de dromedarissen. Dat gaf de dames de kans om gauw een douche te nemen terwijl wij nog onderweg waren. Dat bleek lees verder…
Gisterenavond hadden we –ruim op tijd, inderdaad– zitten kijken wat we vandaag zouden doen. Het idee was om naar Tagdicht te gaan, maar dat was een klim van 600m. Leek toen nog haalbaar, maar deze morgen dacht ik er toch anders over. Liesbeth was resoluut: jullie kunnen dat niet. Waarom doe je geen vlakke wandeling lees verder…
Om 10 na 5 was het deze morgen gedaan met slapen. De imam begon aan zijn gezangen. Twintig minuten volstonden ruimschoots om ons grondig wakker te maken. Langzaam inpakken, langzaam ontbijten en we konden op weg. Oeps, waar is het papiertje van de betaalparking? We keerden midden op het grote plein onze bagage binnenstebuiten, maar lees verder…
Lap! Eén dag op reis en we mochten onze wekker al zetten. Reisplanner Anita had voor vandaag een uitstap gepland met pick up om 7:30. Neem daarbij nog eens het tijdverschil met België en je weet aan wie de prijs voor sadisme vandaag toegekend werd. We kregen in Hotel Sonnet een verbazend uitgebreid ontbijt aangeboden lees verder…
Vandaag waren we de hele dag te gast in de Green Village, een kilometer of 15 buiten Can Tho. Voor de tweede keer op deze reis moesten we onze wekker zetten. Om 5u opstaan, 05:30 ontbijt, 06:00 vertrek richting floating market van Can Tho. Naar goede gewoonte waren onze kleren alweer doorweekt van het zweet lees verder…
