Sluis van Portora Castle
Een gevaar aan het stuur
We sliepen allemaal als roosjes en maakten een flink gat in de dag. Onze Italiaanse koffiepot, veteraan van vele reizen deed weer fantastisch dienst en na een paar slokken van de eerste trekking was ik klaar voor nieuwe bootavonturen.
Gisteren hadden waren de zekeringen van onze beide invertoren doorgebrand bij aansluiten op een van de 12V outlets in de boot en meteen was dat een prioriteit. In Enniskillen zijn er mega warenhuizen; we hadden er alle vertrouwen in dat we daar alles konden vinden wat we nodig hadden. En dan nog eens 24u op 24u open, wat konden we ons nog meer wensen?
We sprongen met een paar op de fiets en reden naar de Tesco. Toeme toch. Gesloten op zondagochtend. Dus gauw naar concurrent Asda: idem dito. We vonden een klein winkeltje annex tankstation. Daar vonden we min of meer alles wat we nodig hadden, behalve zekeringen.
Kort voor 13u besloten we om met de boot te gaan shoppen — ideale gelegenheid om het aanmeren nog eens te oefenen. De combinatie van GPS en een fantastische copiloot zorgden ervoor dat ik geen enkele uitrit miste en zonder haperingen op de “parking” (groot meer) belandde vlakbij de hypermarkten. We hadden twee pogingen nodig om aan te meren, maar het resultaat kon al enigszins gracieus genoemd worden. We wandelden naar beide voornoemde hypermarkten, maar zekeringen kregen we niet te pakken. Ik zou dus mijn plan B (dun koperdraadje) moeten toepassen om de invertoren weer aan de praat te krijgen.
-
- Devenish Island
Onze dolle reisleidster besliste dat Devenish de eerste stop zou worden. Ondanks de verstoring door een piepklein asociaal bootje lukte het ons opnieuw om zonder gekraak aan te meren. De wandeling op het eiland Devenish was kort maar aangenaam. Van de oude abdij schiet niet veel meer over, maar de prachtige ronde toren blijft het landschap domineren.
Anita meldde dat we lekker konden eten bij Manor house. Wij dus als de wiedeweerga naar ginder, maar helaas lag de steiger vol en we voelden ons nog niet voldoende handig om onze boot ergens tussen te wringen. We voeren nog wat verder noordwaarts, naar Inish Davar.
Onze boot aangemeerd bij Inish Davar
Na onze shopping-colère van deze morgen hadden we alle ingrediënten aan boord voor de beroemde lodrets. Dit is een unieke drets (“ondefiniëerbare mengeling plantaardige en minder plantaardige componenten die geheel toevallig niet giftig is”) die ooit bedacht werd door Lo en ons een jaar geleden geserveerd werd op Nootka Island, Canada. Ik maakte een geheel eigen compositie van prei, ui, gerookte worst, bouillon, water, aardappelvlokken en runderblokjes. We zaten op bovendek in de ondergaande zon en zagen dat het goed was.