De eerste die durft mailen dat het op 2 augustus schitterend weer was in Vlaanderen, moet beseffen dat dat niet goed is voor mijn hartslag. Hier is het winter. Dertien graden, regen, wind. De vlucht met KLM was goed verlopen, maar ik mag niet vergeten vermelden dat de ground staff er helemaal niet vanzelfsprekend vinden lees verder…
Ruim op tijd waren we allemaal in Zaventem — dachten we. We moesten alleen nog ingecheckt geraken. Maar dat was buiten de dame van KLM gerekend. Anderhalf uur heeft het geduurd voor we onze 30 boarding passen vast hadden. Met tranen in de ogen namen we afscheid van onze bagage. We waren zeker dat we lees verder…
Inchecken verliep deze keer merkwaardig vlot. Zelfs onze koelbox werd zonder morren ingecheckt. In Johannesburg kregen we niet allemaal een boarding pas voor Amsterdam-Brussel, maar daar schonken we voorlopig geen aandacht aan. Dat veranderde drastisch in Amsterdam, waar bleek dat ongeveer de helft van de groep op de wachtlijst gezwierd was. Bij KLM ben je lees verder…
Toen we over het tarmac van Lusaka International Airport liepen, restten er nog twee levensvragen: Zijn we bagage kwijt? Laat de autoverhuurder ons in de steek? Een om een antwoord te krijgen, moesten we voorbij de immigratie zien te geraken. Net zoals ongeveer overal ter wereld hangt de luchthaven vol met posters die je welkom lees verder…
Na het inchecken in Zaventem keken we allemaal nog één keer extra goed naar onze grote zak met slaapzakken en matrasjes. De dame aan de balie vond hem te groot en stuurde hem dus niet samen met de andere bagage de transportband op. Ze zou hem door een kruier laten ophalen. Mijn oor, ja. Anita lees verder…
Drie uur voor vertrek moesten we in Zaventem zijn, ten laatste 6u45 dus. De enige trein die hiervoor haalbaar leek, was die van 4u25. We konden er ook een later nemen, maar dan moesten we overstappen in Brussel. In dat scenario hadden we slechts 6 minuten om met 90kg bagage en Marjolein van spoor twee lees verder…
De wekker liep af om halfdrie, want om halfvier zouden we door de luchthavenbus opgehaald worden . De bus was netjes op tijd, inchecken en formaliteiten verliepen verrassend vlot. We waren twee uur te vroeg aan de gate. Stipt op tijd konden we aan boord. ’t Zag er goed uit. Even later bleek er een lees verder…
Deze morgen liep de wekker af om 05:00. Toen we fris gewassen naar beneden gingen, botsten we op Maarten, die op weg was naar zijn bed. ‘Nog efkes een filmpke gekeken’ was de uitleg. Annelies was anderhalf uur ervoor al gaan slapen. We wisten meteen aan welk ochtendhumeur we ons konden verwachten. De check-in ging lees verder…
De wekker liep af om 05:00, want om 6:30 vertrok de taxi richting luchthaven. Dirk had ervoor gewaarschuwd dat het daar allemaal nogal traag verloopt en dat we best wat marge namen. Achteraf bekeken verliep het in Quito vrij vlot. We doorliepen de procedure in totaal foute volgorde, maar uiteindelijk lukte het ons om boarding lees verder…
Vandaag mochten we voor het eerst deze reis eens uitslapen; ontbijt was pas om 08:30. Véél te vroeg wakker worden, een probleem van begin van de reis, was geheel opgelost. Er stond ons dus een forse jetlag te wachten na terugkeer in België. En dan begon de traditionele einde-reis-baaldag. Alles inpakken, niet goed weten wat lees verder…
Deze morgen liep de wekker af om 04:45, want we moesten onze trein nemen om 05:52. Met veel kraken en piepen sukkelde ik het bed uit. Het was een korte nacht geweest: we hadden tot ruim na middernacht onze bagage zitten wegen, herschikken, elimineren tot we beneden de 46kg geraakten. Hoewel dit als “veel” klonk lees verder…
