Vandaag hadden we een relatief kort ritje voor de boeg, richting Merzouga. Dus namen we de tijd om in Erfoud een lokaal simkaartje te kopen om niet langer afhankelijk te zijn van de ellendig slechte internetverbindingen in de hotels. In de officiële agence van Maroc Telecom geraakten we aan een simkaart; we moesten ze laten lees verder…
Met low-cost hotels hebben we geen goede ervaringen. Meestal draaft er tot een gat in de nacht een bende luid taterende Amerikaanse of Hollandse trutten door de gang, enkele uren later gevolgd door lallende Britten. In de Buchan: niets daarvan. We lagen op bed en genoten onder andere van een doodse stilte. In slaap vallen lees verder…
Vandaag zouden we afscheid nemen van ons buitengewoon kampeerplekje op Nootka Island. Er was geen haast bij, want we werden pas om 13:00 verwacht in Louie Lagoon. Vertrekken rond 11:30, hadden we afgesproken. Omeletje met kaas, stukje brood, kopje koffie en we waren er weer helemaal klaar voor. We ruimden onze kampeerplek op en zoals lees verder…
Onze eerste confrontatie met de regen was gisteren niet erg goed verlopen. Een shelter maken zonder tentstokken — thuis moeten laten wegens vermeende gewichtsbeperkingen bij Air Transat — was echt niet doenbaar. Daarom stond een passage langs Canadian Tire vandaag hoog op de boodschappenlijst. In Campbell River was het even zoeken naar het shopping center, lees verder…
Voor de tweede dag op rij moesten we onze wekker zetten, want ook de mensen van Sea Smoke hadden ons klaar en duidelijk aangemaand om tijdig op de afspraak te zijn. Net zoals gisteren hadden we ons ontbijt gisterenavond al klaargezet in één zak en zaten we amper 20 minuten na onze wekker al te lees verder…
Vandaag moesten we per uitzondering onze wekker niet zetten. We sliepen heerlijk onder een dikke deken van absolute stilte en werden prinsheerlijk wakker rond een uur of negen. Beneden op zee hoorden we de misthoorns van de schepen die voorbijkwamen. Wij zaten in de volle zon. Na lekkerlui ontbijt hebben we dan ons boeltje opgekraamd lees verder…
Het uitzicht waarop we deze morgen getracteerd werden toen we zaten te ontbijten, kon gerust tippen aan de Zambezi in Zambia of de Kavango in Noord-Namibië. We namen de tijd om volop te genieten van ons koffietje en een kommetje granola. Er was heel de nacht wind geweest en daardoor was ons tentje niet klam. lees verder…
Vannacht hebben we niet bijster goed geslapen. Het verschrikkelijke lawaai van het verkeer dat door Parksville dendert, én de fameuze koekoeksklok (lees ons verhaal van gisteren) zorgden ervoor dat we regelmatig wakker schoten. Vandaag zijn we overgestoken naar de oostkust van Vancouver Island. Het doel was om te gaan wildkamperen op Sombrio Beach. Lo had lees verder…
Deze morgen waren we spontaan wakker om 06:30. Onrealistisch vroeg en we besloten om er hier op ons bedje van keien nog een paar uur bij te doen. Maar eerst even gaan plassen. De tweede keer dat we wakker werden, was het rond 09:00 en dat vonden we bruikbaarder. Onze ontbijtroutine ligt nu al een lees verder…
Het luieren van gisteren had deze morgen zijn gevolgen: we sliepen tot bijna 9u. Rustig braken we ons boeltje af en even voor 11u waren we op weg naar onze laatste kampeerplaats van deze reis: het eiland Salt Spring. In ons roadbook lazen we dat er elk oneven uur een ferry was van Vancouver Island lees verder…
Ook deze nacht bleven we gespaard van regen en toen we ons tentje openritsten, kondigde zich weer een prachtige dag aan. We hadden bij Lo thuis afgesproken om daar een hoop kampeermateriaal achter te laten dat we in Canada gekocht hadden en niet mee zouden nemen naar huis. Daarna maaken we ons klaar voor een lees verder…
