Ook deze nacht bleven we gespaard van regen en toen we ons tentje openritsten, kondigde zich weer een prachtige dag aan. We hadden bij Lo thuis afgesproken om daar een hoop kampeermateriaal achter te laten dat we in Canada gekocht hadden en niet mee zouden nemen naar huis.
Met ons hebben en houden in de kruiwagen naar de auto
Daarna maaken we ons klaar voor een dagje zeekajakken. Het werd een niet-zo-inspannend tochtje naar Russell eiland, zowat 3km verderop. Daar stond nog het huis van Maria Mahoi en dat was beslist het bekijken waard, want het was al zéér oud, zeker meer dan 100 jaar.
Heilige plek van de indianen
En alles wat ouder is dan 100 jaar, is hier van Groot Historisch Belang. Wij konden een geeuw amper onderdrukken.
Maar voor de rest was het best een onderhoudend tochtje. Onze gids Charles had het over een energiepiek op dit eiland die dermate sterk was dat de indianen het hier niet volhielden. Ook uit andere verhalen begrepen we dat het gehalte aan mindfulness, verbondenheid met de aarde en dergelijke iets hoger was dan wat wij plezant zouden vinden.
Bescheiden stulpjes op de oever
Veganistische koffie, het doet iets met een mens
Toen we op de ferry naar Swartz Bay zaten te wachten, besloten we ons te trakteren op een koffietje. Iets te laat realiseerden we ons dat we in een veganistische tent beland waren. De melk voor onze koffie werd uiteraard vervangen door kokosmelk, die geschift in dikke brokken boven kwam drijven. Het vergde enige wilskracht om het brouwsel door ons strot te krijgen.