“Probabiliteit van deze energieniveaus…”. Maarten vindt quantumfysica nog altijd boeiender.
Deze morgen mochten we lang uitslapen. Om dat plan wat kracht bij te zetten, hebben we gisterenavond voor het slapengaan alle DEET netjes weggedouched. Deze morgen hadden we de indruk dat het geholpen heeft. Elk weldenkend mens had al lang ontbeten toen wij nog erg verfrommeld onze hut uit kwamen.
Na het ontbijtje schoot onze reisleidster in gang, want behalve “niet naar Ben Tré maar wel naar Saigon” was er nog geen echt plan. “Eerst naar hier en dan naar daar, daar een trein, daarna een bus en dan een nachttrein. Of omgekeerd. “. Het klonk allemaal heel serieus en er was geen stoppen aan.
Stopplaats van de bus, ergens halfweg
11:20: Inpakken, taxi in en om 12:01 de bus op richting Saigon. Onderweg (jaja, WIFI aan boord van de bus) kwamen de eerste prijsofferten binnen.
busterminal
Onderweg van de busterminal naar het hotel bewees onze GPS zijn dienst; we moesten de taxichauffeur de weg uitleggen naar ons hotel.
Van zodra we op onze kamer waren, lag ons reisplan helemaal vast. Of toch bijna. Nog een laatste final touch en voilà: onze toekomst voor de komende 72 uur was bepaald. Jaja, het is een luxe, zo’n dolle reisleidster. Als ze nu nog een pintje voor mij wilde gaan halen, waren we er helemaal.
We snakten allemaal naar westers eten en we lieten ons verleiden om te gaan eten in de Pendolasco. Gelukkig hadden we het correcte adres gevraagd, want in OpenStreetMaps stond een volkomen foute locatie aangeduid.
Het eten was lekker, maar niet buitengewoon. De prijs, daarentegen, was dat wel. Niet getreurd: we hebben genoeg calorietjes binnen voor de komende twee dagen.