De Omnivorus Italianus

Na een meer dan voortreffelijk ontbijt was het tijd voor onze bootsafari. We hadden er alleen maar goede zaken over gelezen en gehoord en de verwachtingen waren hooggespannen. Tijdens de boottocht maakten we kennis met een heel klein deel van de enorme variëteit aan mooie vogels in Malawi.

En toen ging het richting viervoeters. We kwamen heel dicht bij nijlpaarden en een olifant.

Terug op vaste grond maakten we kennis met de mensen die ons in Mua opgemerkt hadden. Het bleken Jo en Thérèse te zijn, die in opdracht van hun gemeenschap in Weert de noden van het onderwijs rond Lilongwe in kaart gebracht hadden. Hun rapport zal gebruikt worden om projecten op te starten. En tussenin hadden ze even tijd voor wat toerisme.

In de namiddag zijn we dan op game drive gegaan. We kozen ervoor om naar de rhino sanctuary te gaan. Dit is een afgesloten gebied van 14km² waarin men sinds 2000 probeert neushoorns te kweken. Nu zitten er acht stuks. De kans dat we ze te zien krijgen, is beperkt wegens de dichte vegetatie. Maar er zitten ook andere zeldzame dieren, zoals sabelantilopen en één dikdik.

Onderweg komen we ook nog een auto tegen met een deel van de bende Italianen. Ik roep “look there: a herd of omnivorus italianus”. Onze gids komt bijna niet meer bij van het lachen. We zijn duidelijk niet de enigen die ons ergeren aan die bende.

Eenmaal de zon onder begint weer het typische ritueel van een nachtsafari: de gids schijnt rond met een krachtige lamp en we wachten tot er iets in beeld komt. Wij hebben geluk: voor het eerst krijgen we een groot stekelvarken te zien.

En omdat het weekend begint te naderen, is er vanavond iets speciaals te doen. Het eten wordt geserveerd in open lucht en rond het vuur worden lokale dansen getoond. Er is ook een gule wamkulu, maar uiteraard in iets sjiekere versie als diegene die we zagen in de buurt van Majete.

Geef een reactie