Vannacht hebben we slecht geslapen door de kou. Onze slaapzakken waren duidelijk te licht voor deze temperaturen. Vlak voor zonsopgang hoorden we een vogel die knorde als een nijlpaard. Voor de eenvoud qua terminologie doopten we hem “nijlpaardvogel”. Rond 6u waren we al op de been, maar het duurde tot de zon boven de horizon kwam voor er terug sprake was van “leven”. Een kopje bloedhete sterke koffie deed wonderen.
Even later begon het te motregenen. De zon verdween en zou zich voor de rest van de dag niet meer tonen. Anita en Annelies hebben in de voormiddag een mooie rondrit te paard gedaan met Maggie van de Plateau Stables (www.plateaustables.com)
Terwijl de dames te paard aan het toeren waren, ben ik gaan winkelen in Zomba. De stad gaf een vrij arme indruk. Nauwe, vuile straten, veel bedelaars. Qua prestige herinnert niets eraan dat dit ooit de hoofdstad was, tenzij misschien de gevangenis.
In de namiddag hebben we dan nog een wandeling gemaakt naar twee viewpoints, maar op een paar honderd meter van die punten werden we overvallen door dichte mist. Van veel view was er dus geen sprake.
Onderweg vertelde de gids dat het niet zo goed gaat met de forellenkwekerij. Vorig jaar zijn er 40000 forellen gestorven door een gif dat stroomopwaarts door dorpelingen in het riviertje was gegoten om enkele vissen te vangen. Sindsdien probeert men om het bestand stilaan weer op peil te krijgen en volgend jaar gaat men een groot aantal eitjes kopen in Zuid-Afrika. Het hybride ras dat daar gekweekt wordt is wat robuuster.
Om te vermijden dat we weer eens een koude avond zouden beleven, hebben we een megavuur gemaakt. Na een tijdje moesten we onze stoeltjes een meter achteruit zetten om niet te verschroeien. We hadden wel de indruk dat het minder erg afkoelde dan de avond ervoor.