Heel de maand augustus 2002 hebben wij een rondreis gemaakt in zuidelijk Afrika. Als gezin met drie kinderen (5, 7, 10 jaar) rondtrekken in deze regio is vrij ongebruikelijk, maar is enorm meegevallen. Op onze rondrit van ruim 7000km hebben zo’n 1500 fotos’ genomen. De minst mislukte heb ik in ons dagboek geplakt. Onze geplande lees verder…
De eerste die durft mailen dat het op 2 augustus schitterend weer was in Vlaanderen, moet beseffen dat dat niet goed is voor mijn hartslag. Hier is het winter. Dertien graden, regen, wind. De vlucht met KLM was goed verlopen, maar ik mag niet vergeten vermelden dat de ground staff er helemaal niet vanzelfsprekend vinden lees verder…
Tot nu toe hebben we het thuisfront niets laten weten over onze toestand. We waren oprecht van plan om dit te doen via het www. Volgens de boeken was er in Paarl wel een mogelijkheid. Wij zijn uiteindelijk beland in MD Computers en hebben daar ons ding kunnen doen. Tien jaar geleden waren we al lees verder…
Koud Koud, koud, koud , koud. Deze morgen vroor het vast en zeker toen we wakkerder werden. We waren eigenlijk al heel de nacht wakker, verwikkeld in een strijd met onze woonst op wielen. Het grootste probleem was de samenwerking tussen onze hoogtechnologische slaapzakken en dito luchtmatrassen, want beide componenten van ons slaa pcomfort hebben lees verder…
internet@springbok We wilden nog wel een berichtje sturen naar de beschaafde wereld. Na drie pogingen belandde Hans op een kiosk-PC in het postkantoor. Van daaruit ging er gratis voor niets een update naar de website. Moedverloren Tijdens de rit van vandaag viel het me weer in dat we gisteren voorbij de plek Moedverloren waren gereden. lees verder…
Warm water opnieuw uitgevonden. Bij wijze van dauwtrip ben ik deze morgen met Maarten en Annelies op zoek gegaan naar de warmwaterbron waar heel dit park rond opgebouwd is. We hebben ze gevonden, maar voor de rest was er bijzonder weinig aan te zien: een vijvertje met keien waar wat heet water in stond te lees verder…
De etappe van vandaag kan je beschouwen als een administratieve rit. We gaan weliswaar min of meer in de goede richting (noordwaarts), maar rijden deze 250km voornamelijk om terug aan cash te geraken. De rit zelf verliep vlekkeloos: aan een gemiddelde van 100km/u vlogen we over de zandpistes van Zuid-Namibië. Keetmanshoop lijkt een vreemd stadje. lees verder…
Vandaag waren we zoals gepland zeer vroeg op pad. Om 8u30 waren we al richting Lüderitz aan het rijden. In Goageb gingen we Noordwaarts, richting Namib rand. We zagen de omgeving van steenwoestijn veranderen in grasland, we passeerden enkele farms met runderen en schapen en waren voor de rest onder de indruk van de onmetelijke lees verder…
Slapeloos Deze nacht was een absolute ramp wat slapen betreft. Een van de kindjes sliep uitermate onrustig en dat zorgde ervoor dat de auto vanaf 2u ‘s morgens stond te wiebelen als een Boeing 747 bij zware turbulentie. Ruim voldoende om mij wakker te krijgen en te houden. Rond 4u begon de bedrijvigheid van de lees verder…
De nachtelijke avonturen van Maarten Om 4u30 liep de wekker af. volkomen overbodig, want ook deze nacht had ik maar een paar uur geslapen. We hadden de avond ervoor besloten om uit te zoeken wie van de drie de wiebelaar was. Annelies sliep op de achterbank van de auto, Anita sliep bij Marjolein, ik sliep lees verder…
Swakopmund: Duitser dan Duitsland Vanuit Walvis Bay reden we verder langs de kust. We maakten kennis met de desolate kust van noord-west Namibië. In Swakopmund slaagden we erin om nog wat reservaties te maken voor verderop en dan waren we meteen weer weg uit deze Duitse enclave. Hallucinaties in het zand Henties Bay is zonder lees verder…
Vandaag hebben we afscheid genomen van de Atlantische kust en zijn we het binnenland in gereden. Deze morgen zijn we noordelijk gereden langs de Skeleton Coast. Het is hetzelfde als gisteren, maar nog een stuk extremer. Er was werkelijk geen enkel spoor van leven. We zijn in Cape Cross gepasseerd, een kaap waar in 1498 lees verder…
Deze nacht en vanmorgen hebben we het koud gehad. We horen van de locals dat dit de koudste nacht was sinds mensenheugnis. Wij waren gelukkig al tegen wat koude bestand; voor ons viel het nog redelijk mee. Vandaag hadden we een zeer gemakkelijke rit naar Outjo, zo’n 100km ten zuiden van het Etosha park. Onderweg lees verder…
Halfoogst. In België is dit een van die zeldzame dagen dat het echt warm durft te zijn. Hier midden in Afrika zijn vorige nacht alle kouderecords gesneuveld. Het begon gisteren al. De serveuze van het restaurant kwam de bestelling opnemen met een dikke jas aan. Klappertandend gaf ze her en der wat toelichting. Sommige van lees verder…
Vandaag was een euforische dag. Deze morgen zijn we naar de Okondeka-bron gereden en hebben daar twee leeuwen zien drinken. Gewoonweg indrukwekkend met welke autoriteit die beesten naar de drinkplaats komen. Alle andere dieren verdwijnen, enkel de struisvogels blijven staan. Ook tussen de twee leeuwen was heel duidelijk een rangverschil. Na het drinken brulden ze lees verder…
Deze morgen waren we om halfvijf uit de veren en om kwart na zes waren we al op weg naar de bron die we gisteren gekozen hadden. We hebben er staan kijken van halfzeven tot kwart na acht en hebben niet één beest gezien. Van daar zijn we dan naar een andere ‘uitstekende’ bron gereden. lees verder…
Zogezegd zogedaan: deze morgen reden we naar de bron die we gisteren uitgekozen hadden. We waren niet zo vroeg als gisteren op pad, maar het was ruim voldoende om onderweg een groepje hyena’s en een koppeltje vrijende jakhazen te bekijken. Op het laatste stukje naar de bron stonden we muurvast in de file. In de lees verder…
Vandaag zijn we eindelijk in zwart Afrika aangekomen. Van zodra we de veterinaire controle bij de grens van het district Rundu voorbij waren, veranderde het uitzicht totaal. Er zijn talloze kleine nederzettingen langsheen de grote weg. Het openbare leven speelt zich af op en langs de baan. Er lopen mensen op de weg, iedereen biedt lees verder…
De Okavango (in Namibië heet ze Kavango; de prefix ‘o’ wordt er in Botswana aan toegevoegd als eretitel) is een 1300km lange rivier die lang geleden op initiatief van Chief Kavango afgeleid werd naar de woestijn. Daar heeft zich in de loop der tijden een enorm grote delta gevormd, een kluwen van eilandjes, kreekjes en lees verder…
Voor onze terugkeer uit de Delta hadden we een ‘bush hut’ gereserveerd, zodat we toch nog eens in een deftig bed konden slapen. De kindjes sliepen in de tent, want dat vonden zij leuker dan een saai bed. We vonden de plek zo gezellig dat we besloten om een extra dag te blijven en een lees verder…
Vandaag zijn we geland op de oever van de Zambezi-rivier. Om hier te geraken, zijn we door de Caprivi-strip gereden. Dit is een strook Namibië van 200km bij 30km die geprangd zit tussen Botswana en Angola. Dit gebied gold als erg gevaarlijk omdat Namibië had toegelaten dat het Angolese regeringsleger langs hier troepen overbracht naar lees verder…
Op een zondag mag het altijd een beetje méér zijn. Dat heb ik thuis geleerd. Daarom hebben we hier in Kasane meteen de duurste kamer genomen die we konden vinden. Het is hier zonder meer zàààlig. Bloedheet, schitterend kader, suite met uitzicht over de Zambezi, krokodillen en nijlpaarden in ’t gazon. En alles is hier lees verder…
Deze morgen hebben we beslist om niet te veel rare toeren uit te halen om wat border-crossing kosten uit te sparen. Dus zijn we rechttoe-rechtaan naar Victoria Falls gereden. De grensovergang naar Zimbabwe (de Zimbabwaanse kant) was tijdrovend en duur: visa voor de volwassenen, taks voor importeren van de auto, extra verzekering voor de auto lees verder…
Vandaag is de financiële realiteit volledig duidelijk geworden. De Zimbabwaanse economie is failiiet aan het gaan, de inflatie is de laatste tijd blijkbaar enorm. Maar de overheid houdt de officiële wisselkoers tgo de USD vastgeklonken aan 55 à 59. Als men wil betalen met Zim$, zoals wettelijk verplicht, kost alles hier een fortuin, bv. een lees verder…
Deze morgen zijn we letterlijk weggevlucht uit Zimbabwe. We zijn zonder veel problemen over de grens met Botswana geraakt, al was het eventjes zweten toen de veterinaire controle de biefstukjes ontdekte die we gisteren gekocht hadden. Officieel mogen die de grens niet over, maar blijkbaar kan ik zeer meelijwekkend kijken. In Kasane hebben we geld lees verder…
Deze nacht hebben Anita en ik samengeteld 8 uur geslapen, ik vijf en zij drie uur. We werden weer continu wakkergewiebeld door een van de kindjes. Vandaag hebben we 8 uur in de auto gezeten. De rit vanuit Botswana verliep vlot, maar we werden wel regelmatig geplaagd door veterinaire controles. Ze nemen dat probleem hier lees verder…
Vannacht hebben we weer amper geslapen. Eerst zagen ze er redelijk onschuldig uit, maar naarmate de avond vorderde, kwamen de bliksems van boven Botswana steeds dichterbij. We besloten om zoveel mogelijk in te pakken en ‘normaal’ te gaan slapen. Dit lukte tot rond 3u. Vanaf dan was de onverbiddelijke wiebelaar weer actief en werd het lees verder…
