Douche met zicht op zee
Deze middag gingen we gauw een slaatje eten in het hotel en we werden aangesproken door de grote baas. “Ik heb vernomen dat u een Chef bent, “ zo zei hij tegen Anita. “Het zou mij een genoegen zijn u on the house te laten proeven van een nieuw voorgerecht dat ik op de kaart wil zetten.
Ons huisje tussen de palmbomen
Als u uw mening zou willen geven…”. Wij waren te verbijsterd om onmiddellijk te reageren, en vroegen ons af wat we hiermee nu moesten aanvangen.
In elk geval, het voorgerechtje was bijzonder lekker: een soort carpaccio van vis in een frisse marinade.
Uiteraard kwam de man vragen wat de Chef ervan vond en Anita kon de schijn op merkwaardige wijze hoog houden. De baas wijdde ons ook in “as you know” in de moeilijkheden om in Colombia een keuken te runnen. “Koken kunnen ze wel”, maar management, “you know”, dat lukt hier heel wat minder. Anita knikte vaardig toen de baas veronderstelde dat “but that’s probably the same in Belgium”
“And, are you working in the industry, too?”. Ik wist niet waar te kijken. Zou Anita gewoon toegeven dat het een misverstand was?
“Ach nee, “ viel Anita weer formidabel rap op haar poten, “Ik werk in de farmaceutica.”
“Aha, interesting. My wife is a very good chef, too, but since we came here, she refuses to cook. It is too warm here.” En weg was de man.
We hebben de hele namiddag zitten gibberen als pubers over deze grap. Pas uren later hebben we ons gerealiseerd waar de hele situatie ontstaan is. De eerste avond liet ik Anita de rekening ondertekenen met poging tot grapje: “I am only here to pay. She is the chief, signing all papers”. De ober had het dus niet 100% begrepen.
De dag was eerder begonnen in grote verwarring. Op 08:45 kregen we telefoon: “Meneer, uw chauffeur is hier”. Inderdaad, in de receptie stond een man ons op te wachten voor onze toer in Tayrona National park. Wij probeerden hem duidelijk te maken dat we voor vandaag een “tubing” tour gepland hadden. Na enige tijd werd duidelijk dat de man werkte in opdracht van De Una. Inderdaad, in een van de mails had De Una gezegd dat ze eventueel wel een toer konden regelen in Tayrona. Maar in het finale reisschema was daarvan niets meer terug te vinden. We hebben wellicht wel betaald voor deze uitstap-met-gids-en-chauffeur, maar hebben de man laten gaan.
Tubing
“Tubing” is puur grammaticaal gesproken een werkwoord. Maar als je het in de praktijk omzet, komt er dus heel weinig inspanning aan te pas. Je gaat met je kont in een opgepompte binnenband van een vrachtwagen zitten en dobbert op de rivier rustig richting zee.
Op ’t einde stond een ijsgekoeld pintje te wachten
Ademen is de enige inspanning die tubing tot sport verheft.
Kaaiman
Door de trage snelheid schrokken de beesten niet op en we zagen tientallen vogelsoorten, een familie brulapen en enkele kaaimannen.
Nadat we onze portie sport gehad hadden, slenterden we nog even tot in het centrum van Palomino. En dan was het tijd om in te pakken. Einde van ons Colombiaans avontuur.
Palomino
Tankstation Palomino
Palomino