Technologie in staking

Vandaag begon op dezelfde manier als gisteren: vogelkijkboottocht. Ik had me er vooraf al bij neergelegd dat er ook vandaag geen bruikbare foto’s zouden uit voortspruiten. Het enige resultaat telkens ik toch eens een foto nam, was een diepe zucht. Neen, vogels fotograferen met een 600mm zoomlens is geen goed idee. Hier is zwaarder materieel voor nodig.

Plan was om naar een stuk blootliggende klei te gaan, waar papegaaien aan de klei komen likken om noodzakelijke mineralen op te nemen. Maar de klei was te nat vandaag en dus was er geen vogel te zien. Ze zaten allemaal een paar 100 meter verderop in een boomkruin, héél ver buiten bereik van een normale telelens.

Na ons ontbijt begon onze ‘cultural day’. Eerst maakten we een mooie wandeling van een drietal uur in een stuk regenwoud aan de andere kant van de Pastaza rivier. Ook nu weer het bekende recept: geen enkel beest te zien op minder dan 70-80m.

En die twee zeldzame keren dat ik eens een target in beeld kreeg op minder dan 20m, weigerde de autofocus van mijn lens mee te werken. Ik heb mezelf enorm moeten inhouden om het onding niet ter plekke begraven. Voor volgende reis toch eens beter materiaal kopen.

Aangezien het onze ‘cultural day’ was, bestond het diner uit traditionele gerechten: oep en een papillote van vis en palmhart omwikkeld met een groot boomblad. ’t Was weer heel lekker.

Na het diner maakten we nog een korte wandeling die ons leerde hoeveel meer het regenwoud ’s nachts leeft. We zagen talloze insecten en spinnen, maar ook kikkers en twee slangetjes.