Te water, te lucht, te land.

Waar zitten die piraña's verdorie?

Waar zitten die piraña’s verdorie?

Afwijken van het voorziene programma is in deze lodge quasi onmogelijk. We praatten met Canadezen die per toeval ingedeeld geraakt waren bij Amerikanen die hier een spirituele trip wilden beleven, inclusief een intoxicatie met een lokaal hallicunogeen gevolgd door overnachting in de jungle.

Ongekende rust

Ongekende rust

De Canadezen waren hier totaal niet in geïnteresseerden werden ertoe veroordeeld om rond te hangen in het hotel. Het zal je maar overkomen — en daarvoor $600 per nacht per man betalen.

Desondanks is het ons gelukt om de traditionele ‘bird watching tour’ van deze morgen te vervangen door kayakken. Het was heerlijk om nog eens rond te dobberen op de rivier zonder motorlawaai erbij. Annelies haalde de ene blinde vis na de andere boven; de rest ving niets. Naar het einde van de tocht kregen we steeds meer vogels te zien.

Prachtige reiger die we met de kano tot op een paar meter konden naderen

Prachtige reiger die we met de kano tot op een paar meter konden naderen

Klap op de vuurpijl was een prachtige reiger die we volgden tot in een smalle kreek. Eindelijk een foto kunnen nemen die de moeite waard is.

Naar we vernamen, is de vlucht vanuit Shell nooit op tijd. Eerst werd een uur vertraging aangekondigd, nadien anderhalf uur.

We profiteerden van de vertraging om nog wat vlinders en motten te gaan bekijken.

Een van de zovele mooie vlinders hier

Een van de zovele mooie vlinders hier

Plots kwam het signaal dat onze kano vertrok. We waren amper uitgestapt in de ‘haven’ van de Wayusentza airstrip of we hoorden ons vliegtuig aanvliegen. Toen onze eerste stuks bagage aan de rand van de strip stonden, landde ons vliegtuig. Een tiental minuten later hingen we in de lucht. Het eerste deel van de vlucht vlogen we op slechts 500m hoogte, waardoor we een mooi zicht hadden op het woud beneden ons.

Machtige Pastazarivier

Machtige Pastazarivier

Dat had ze wel gemist in de Amazone

Dat had ze wel gemist in de Amazone

In Shell moesten we slechts enkele minuten wachten op de minibus die ons naar Baños zou brengen en nog eens een uurtje later waren we terug ingecheckt in hotel La Floresta.

We slenterden de rest van de middag rond in Baños, boekten voor de mannen een rafting en een rit te paard voor de meiden.

’s Avonds lieten we het ons weer ferm smaken in de Swiss Bistro. Niemand wilde toegeven dat een transfer-dag in de kleren kroop; niettemin gingen we allemaal heel vroeg onder zeil.

Geef een reactie